joomla

HTTP Cookie (tłumaczone czasem jako plik cookie, w skrócie cookie, również ciasteczko) – mały fragment tekstu, który serwis internetowy wysyła do przeglądarki i który przeglądarka wysyła z powrotem przy następnych wejściach na witrynę. Używane jest głównie do utrzymywania sesji np. poprzez wygenerowanie i odesłanie tymczasowego identyfikatora po logowaniu. Może być jednak wykorzystywane szerzej poprzez zapamiętanie dowolnych danych, które można zakodować jako ciąg znaków. Dzięki temu użytkownik nie musi wpisywać tych samych informacji za każdym razem, gdy powróci na tę stronę lub przejdzie z jednej strony na inną. Zabezpieczenia przeglądarek pozwalają na odczyt cookie jedynie z domeny, na której zostały utworzone, lub domen niższego poziomu. Czyli cookie ustawione na witrynie w domenie „wikipedia.org” nie zostanie wysłane do „przykład.org”, ale może zostać wysłane do „pl.wikipedia.org”. Witryna ustawiająca cookie może dodatkowo określić opcje cookie, m.in. kiedy ono wygaśnie (np. po zamknięciu przeglądarki lub o określonej godzinie, określonego dnia), czy jest dostępne tylko poprzez zabezpieczony protokół (HTTPS) oraz czy ma być dostępne dla skryptów uruchamianych w przeglądarce (typowo JavaScript). Mechanizm cookie został wymyślony przez byłego pracownika Netscape Communications – Lou Montulliego, a ustandaryzowany w ramach RFC 2109 ↓ we współpracy z Davidem M. Kristolem w 1997 roku. Bieżący standard opisuje dokument RFC 6265 ↓ z 2011 roku.

To zestaw rozszerzonych danych strukturalnych na stronie opisujących specjalne elementy (przepisy, kursy, wydarzenia, FAQ, filmy, produkty, lokalne biznesy i inne). Dzięki tym danym uporządkowanym Google jest w stanie rozszerzyć wyniki wyszukiwania i je ulepszyć dla użytkownika końcowego.

Na przykład mając na stronie spis filmów z danymi strukturalnymi użytkownicy, wyszukując informacje przez Google mogą wyszukiwać na przykład po czasie trwania filmu, aktorach, gatunku czy liczbie pozytywnych ocen.

Znacznik meta description to krótki opis zawartości strony widoczny m.in. w wynikach wyszukiwania Google, Bing i innych. Description znajdziemy w konfiguracji globalnej do opisu naszej strony, ale również w różnych elementach strony takich jak menu, artykuły i inne niestandardowe wpisy. 

Służy zazwyczaj do zadań specjalnych, ponieważ ingeruje i wykonuje kod przed wyrenderowaniem strony. Dla przykładu dodatek potrafi dodać tagi open graph na potrzeby social media lub wyświetlić zdjęcia z katalogu w formie galerii.

Nagłówek Expect-CT pozwala witrynom wyrazić zgodę na raportowanie i - lub egzekwowanie wymagań Certificate Transparency, aby zapobiec niezauważeniu wykorzystania błędnie wydanych certyfikatów dla tej witryny. 

Ikona, która pojawia się przed adresem w karcie przeglądarki internetowej. Favicon przyjmuje znak graficzny lub logo i jest zapisywana w formacie .ico Można również stosować formaty PNG, SVG współczesne przeglądarki są w stanie je odczytywać. Przyjęło się, że rozmiar stosowany to 16x16 do 192x192

FLoC skupia duże grupy ludzi o podobnych zainteresowaniach. Takie podejście skutecznie ukrywa osoby "w tłumie" i wykorzystuje przetwarzanie na urządzeniu, aby zachować prywatność historii internetowej danej osoby w przeglądarce.

Krótko mówiąc, umożliwia reklamę opartą na zainteresowaniach w sieci. Zamiast obecnego śledzenia opartego na plikach cookie, zostaniesz powiązany z "kohortą", grupą użytkowników wystarczająco dużą, aby być przynajmniej częściowo anonimowym dla firm, które Cię interesują.

Zestaw narzędzi do tworzenia czcionek i ikon oparty na językach programowania CSS i LESS. Został opracowany przez Dave'a Gandy'ego do użytku z Twitter Bootstrap, później został włączony do BootstrapCDN. - Wikipedia

Jest to miejsce w szablonie na dole strony tak zwana stopka. W footerze można znaleźć informacje o firmie, linki do wewnętrznych stron. logo, mapy. itp.

Framework albo platforma programistyczna – szkielet do budowy aplikacji. Definiuje on strukturę aplikacji oraz ogólny mechanizm jej działania, a także dostarcza zestaw komponentów i bibliotek ogólnego przeznaczenia do wykonywania określonych zadań. Programista tworzy aplikację, rozbudowując i dostosowując poszczególne komponenty do wymagań realizowanego projektu, tworząc w ten sposób gotową aplikację. Frameworki bywają niekiedy błędnie zaliczane do bibliotek programistycznych. Typowe cechy, które każą wyróżniać je jako samodzielną kategorię oprogramowania, to: odwrócenie sterowania – w odróżnieniu od aplikacji oraz bibliotek, przepływ sterowania jest narzucany przez framework, a nie przez użytkownika. domyślne zachowanie – domyślna konfiguracja frameworka musi być użyteczna i dawać sensowny wynik, zamiast być zbiorem pustych operacji do nadpisania przez programistę. rozszerzalność – poszczególne komponenty frameworka powinny być rozszerzalne przez programistę, jeśli ten chce rozbudować je o niezbędne mu dodatkowe funkcje. zamknięta struktura wewnętrzna – programista może rozbudowywać framework, ale nie poprzez modyfikację domyślnego kodu. - wikipedia.